ZAMANIM YOK

                  -Kafamda o kadar çok şey var ki şuan başlasam yapmaya 418 yaşında tamamlarım.

                    Gariptir ki 3 ya da beş farklı eylemle devam ediyor hayatımız. Bazen birini bile tamamlayamadan güneş batıyor, umursamayıp devam ediyoruz, geç vakitte görev tamamlanıyor bu seferde yarınki işimize başlamak için çok geç kalmış oluyoruz. Bir nevi ben hayata yetişemiyorum çığlığı bu. İsyan değil yanlış anlaşılmasın. Sonuç da benim her telaşım, bilmem ne kulvarında senden üstün olma teminatımın onay mektubu gibi bir şey. Yapmak zorunda olduğum hiçbir şey yok şuan ama yapmak zorunda olacağım günler yakındır ki konuşmayı, bilgisayar kullanmayı, saçlarımı taramayı, tebessüm etmenin mecbur olduğunu bir an önce öğrenmeliyim. Umursamazlık seviyesi insanın şahsi prestijiyle endeksli olduğunu öğrendim mesela. Bundan sebep umursamadığım tek şey senin hayatın oldu veya sizin hayatınız. Benimle gezip tozup cafe,bar her gece takılmak  isteyen yüzlerce arkadaşım var ama maalesef be kardeşim vaktim yok...  Birinin beni sevip sevmemesi benim sadece bulunduğum ortamı değiştirir, başka hiçbir farkı olmaz hayatımın, bu sebeple bende senden nefret ediyorum dar görüşlü arkadaşım. Belki düşüncelerim bencillikle aynı mantığa dayanıyor. Buda pek problem değil, kimin ne kadar faydası oldu takdir edersiniz ki uzaktan bile görünüyor.

                    Kafamdakilerin aslında birçoğunu yaptım. Müzik yaptım uzun bir süre. Dershanede coğrafya hocam beni ikna edip bir resim galerisine üye yaptı. 2 yıl Akdeniz bölge ikincisi olduk futsalda birkaç farklı şehir gezdik bunun sayesinde ve bir şeyler karalayıp tanımadığım insanlarla paylaşıyorum şuan. Bunların hepsi kafamdakilerin bir kısmı.Özellikle müzik yaptığım dönemde birlerce kişi beni tanıyordu, saygı duyuyordu. Olgunlaşmış oldum biraz, bıraktım müziği, hiçbir yere varamayacağımı anlayıp. İnanın şuan o binlerce kişinin arasından bir kişi bile kalmadı. Çünkü benim işlerim var, rahat yaşayamıyorum onlar gibi, moruk diye hitap edemiyorum arkadaşlarıma çünkü yaşım geçti. Dershane hayatım bitti resim olayını orada kapattım, araştırın, isim yapmış ödüller almış hiç Türk ressam yok.E benimde ilk olmaya cesaretim yok. Futsal takımından, olmasa yemek yemediğim çok değerli arkadaşlarımla yaklaşık 4 yıldır hiç görüşmüyoruz,  sebebi büyüdüm, sorumluluklarım var…  Okunmasa bile bir şeyler karalayıp paylaşmaya devam ediyorum, çünkü buna yeni başladım büyük ihtimalle büyüdüm diyip bunu da bırakırım.

                 Buraya kadar yazdığım hiçbir şeyden şikayetçi değilim, böyle devam etmesini istiyorum. Dediğim gibi kafamdakilerin hepsini yapmaya kalksam 418 yaşında bitecek. O kadar da uzun bir hayatımız olmayacağı gibi kendi imkansız hayallerimi gerçekleştirmek yerine 8-5 çalışıp başkalarının hayallerini gerçekleştirmeyi düşünüyorum. Büyük ihtimalle 100 insanın doksan dokuzu da de böyle düşünüyordur…