Göz pınarlarımda akmak için sıraya dizilmiş damlaların bile adına şiirler yazdığını ve şiirini okuyanın intihar ettiğini düşün, ben ağlarken.
Bazen mutluluktan bahsederler bazen kederden.
Kasımdan sonra etrafımda kargalar adımı ötüşür oldu durmadan ve bu kez adım hazerfen.
Gazelden çalıntı burada kurulan cümleler ve gözlerinin rengini keşfe çıkmışım ben gözlük camıma yansıyorken hüzmeler.
Balkonumdan balkonuna göç ediyor pimpirikli kuşlar orayı huzur mesken etmiş sanki, hüznü gömülü köy ahalinsinden haber getirmişcesine sevinçlilerdi ve kanatlarında, renkli balonlarını ucuz yollu elden çıkarmış yaşlı adamın neşesi var gibiydi.
Ellerinin elime değdiğinde yağmur damlalarına sataşmadan evime kadar gidebiliyorum ben ıslanmadan.
Kıskanmadan duramıyorum kremlerini, rujunu ve rimelini sana benden daha yakındalar.
Neyse artık yerini tutarsa, sende benim hayallerime dahil olmanın azizliğine aşinasın. Padişahım çokça yaşasın, çünkü benim sevgimi kıskanırsa celladına peşkeş çekecek kadar heybetlidir benim tahribatım.
Üstü kapalı anlatıyorum !
Takdir edersin ki her zihine yakışmaz yaşadığımız olağanüstü hissiyatın onursuzca biyerlerde yorumlanması.
Umursarsam başka gönüllerde yaşanmış aşkların en şatafatlısında durumlar nasıl?
O zaman alıp benide zindanlarında çürütsünler. Atlarından inmemiş küfür bilen hurafeler kızgın oklarıyla rüyalarıma girip sıratta yürütsünler.
Seni sevmeyi kendime itiraf ederken iğne iplik alıp renkli ceketlerine boncuk nakışı işledim.
Aramızdaki eriyen karlar damıtılıp içildikçe şarhoş olacağız gibi, saliha hislerim.
Kulakları sağır çiçeklere sesini dinletip benden başkası duymasın, krizleri
Bana bakarken gülümseyebilen gözlerinden en güzel şiiri istedim.
Ve verdiler bende başka aşklarla paylaşıp kıskansınlar istedim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder