HAYAT PAHALI DEĞİL NEFSİM MİLYONER

                Yaşadığınız şehrin en işlek caddesinde yürürken insanlara gizliden bir kulak verin. Eski patronum tavsiyesidir. Ben bir gün denedim hoşuma gitti tekrar denedim sinirlendim, bazen de gururlandım ve bağımlılık yaptı. İnsanlar için maalesefimsi bir eylem olsa bile bunu hep yapıyorum, hem ayıp falan da değil.çünkü: benim yanlışlarımla aynı olan yanlışları duyuyorum insanlardan

               2 saat önce sevimli bir çift telefoncunun önünde tartışıyor gençlerden biri ikinci el telefon alalım diyor diğeri yeni çıkan sıfır bir telefon istiyor. Tahminimce telefoncuya kadar toplu taşımayla gelmiş, aylık kazançları asgari ücretin tamamı bile değil ama telefonum son çıkan, ihtişamlı, pahalı, gösterişli olanından olsun isteniyor. Bunun anlamı da hayat pahalı değil nefsim milyoner. En kötü benim düşüncem öyle.  Orta yaşlı iki adam dönercinin önünde sigara içiyorlar ve aralarında bir konuşma geçiyor banka borcunu bu ay ödemek zor olacak benim için tarzı konuşmalar…  Arkadaşı iğneleyici bir ses tonuyla:  senin neyine 2017 model araba dese de o araba çok önemlidir onun için. 2002 model aracını satıp üzerine kredi çekip son model bir araba fiyakalı gösterir ama rahat vermez. Bunu en iyide ben biliyorum. Öğrenciyim, muhtemeldir param yok ama bir pozitiflik var benle kavgasız geçinen inanamazsın. Borç harç araba almaya karar verdim. Zor oldu ama aldım bir araba, bu arada benim öğrenci bursu, kredisi, bilmem nesi hiçbir gelirim yok. Aylık 300 lira babamın verdiği bir parayla yaşıyorum. Arabam yokken aylık 66 liralık abonmanla toplu taşımayı kullanarak 30 gün okula gidip geliyordum şimdi 66 lirayla okula en fazla 3 gün gidip geliyorum hatta üçüncü gün gidiyorum ama gelemiyorum. Evim Şehrin bir ucunda okulum diğer ucunda. Bunun yanı sıra arabayı borçla aldım o borçlar var. Dün akşam karar verdim tekrar toplu taşımayı kullanmaya. Arabamla vedalaşırken buğulu camına hayat pahalı değil nefsim milyoner yazdım ve indim arabadan evime girdim. Eski patronum aradı ve hesabına yatırdım alacağını dedi. Ceketimi arabada unutmuşum, almak için on dakika sonra arabaya döndüğümde camdaki yazı silinmişti.

                 Bu tıpkı bizler gibi; biliyoruz, farkındayız hatırlarsak içimiz garip oluyor, kötü hissediyoruz ama ortam ısınınca yok olan bir pahalılık hissediyoyoruz. Kıskançlık mıdır? Bilmiyoruz .