HER DAKİKA BURADASIN

   

                         Her dakika buradasın ve bunun farkında bile değilsin. Belki makbul olanı budur, belki de mecburiyeti yaşıyoruz. Her ne boksa da memnunum bundan. Senin için sorun olmadığından eminim hatta seni ilgilendirmez bile. Sen yine gez, dolaş, ne bileyim arkadaşlarınla kahve iç, bisiklete bin. Burası senin için yeterince mekana ve alana taabi. Benim olan hiçbir şey yok ama senin olan her şey var burada. Kalın sesin, büyük gözlerin, çirkin sarı kazağın, elektriklenmiş saçların, nefret edilen ojelerin. Bir tek kokun yok, sanıyorum ki unutuldu, unuttum onu. Unutmak zorundaydım üç beş mükemmelliği, kokundan başlamış oldu beynimin en alafrangalı mecrası.

                        Bakın abartmıyorum bazılarının sizle kavga etmesi bile sizi 4 sene kadar daha mutlu edebilir ve son kez de olsa sırf muhataplık söz konusu oldu diye, saat 11:25’den beri heyecanlıyım ben. Ağlamadım hiç, çok defa güldüm. Sana fark ettirmeden senin tırnağın kadarlarıyla gezip dolaştım. Senin burada olman kadar geri zekalı bir durum bu. Birde böyle bir şuura sebepsin ya…  Senin buradan gitmen ya da gitmemen ikileminde zayıfladı bilinçaltım. Hayal gücüm senin kadar kaldı, dahası vardı onu da saygı değer annemiz sırtına sürüp büyük kızına sıvazlattı. Neyse sağlık olsun, bak ikimizde bir şeyler kazandık. Ben seni, sen benim sevgimi.

                     Hep buradasın, burada olduğun farkında değilsin, burası senin için biçilmiş kaftan, burası, burası, burası.  Burası neresi?

; Yeryüzünde ikamet eden, her hangi bir canlının ilgi odaklarını irdelemeyen ve aynı öz veriyi de karşı taraftan bekleyen, mavilerle kamufle edilmiş sağa bakan bir solcu siyahlığı, bir aşığın yarım kalmış duvar yazısı veya da müslüman bir çocuğun tanklara karşı çatılan kaşları diyeyim sen anla be kardeşim