Her dakika acı çektiğini belirten geri zekalı insanlarla aynı tarafa bakmak istemiyorum. Birisi kafamı tutup o tarafa doğru boynumu kırana kadar da bakmayacağım. Yeterince acı çektiysen ki çekmişsindir, bırak kardeşim ağlamayı. Senin aptal içerikli polyannacılıkla başlayan ilişkilerinin sonlanmasının sebebi beni ne kadar ilgilendirir ki? Sosyal hesap özürlümüyüm acaba diye düşünüyorum bazen. İnstagramı kullanmak için sevgilimden mi ayrılmalıyım? Bu salaklaşmış gurursuz kişilikleriniz, basit fikirlerinizin yanı sıra birde egoist tavırlar sergiliyorsunuz ya. Aslında bu bile birilerine gerizekalı diyebilmem için beni tatmin edecek kadar yukarısı. Mesela anlık paylaşılan story de güncel olan çocuk istismarını kınayan bir içerik paylaşıp tam sekiz dakika sonra “ağlasam geçer mi?” şeklinde bir paylaşımın acizliğiyle 2k takipçinin beğenisini toplamanda o iki bin ağmanın zihinsel engellerinden türeyen bir özgüven midir? Hep merak ediyorum.
Seni neden bu kadar ilgilendiriyor ki? diyeceksiniz haklı olarak. Bana dokunan hiç bir şey yok aksine kendimi daha zeki hissetmemi sağlıyordu bir yere kadar ama. İnsanlar, sonuçta aynı familyadan olduğum bir varlık, daha da içine girelim aynı şehirde yaşadığım bir kız, olayı derinleştirirsek mahalleden bir abim, daha da derine girersek eğer. Kardeşim sen benim kapı komşumsun az kendine gel. Evde tuz bitse isteyemiyorum senden abi. Yüz yüze bakmak zorunda olanlardanız.
Bunlar sizler için normal bir şey olsa bile, hani ne alakası var deseniz dahi, bu o kadar büyük bir beyinsizlik ki. Pisikolojik bir rahatsızlık belki de. Bana özel bir durum yani. İstediğiniz kadar garipseyin ama durum bu. Daha nefretimin yarısını bile anlatadım bence. Telaffuz edebileceğim bir makine icat edilse keşke...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder